Byronic Man
As lonely as a poet on the walls of Jericho
Or the moon without the comfort of the stars
I am loathe to know it that a man without a soul
Is nothing but a spilt canopic jar
I proved it, improved it
Drove a sonnet right through it
And in this state of bliss
Evil kissed with wet lips
Pen-filled fingertips
Which throught me, for throught me
Illuminati usually pissed
But with words of some hurts worth
I threw a party that extended God’s list
Exciting new flames that my fame would claim for me
Reciting back the almanac of travesties
They call me bad
Mad Caliban with manners
Dangerous to know
A passing fad
Taught in all debauch
In excess and in canto
Grown wild this childe
Whole harems defiled
Faustina’s and Mina’s
Lady Libertine and her sisters between her
What spread of lies arise when lovers die
Which circle of hell is mine when I arrive?
They call me bad
Mad Caliban with manners
Dangerous to know
A passing fad
Taught in all debauch
Crow against the virgin snow
Grown colder, my shoulder
Like a boulder beside her
And bolder, not wiser
My dark seed took up root inside her
That mouldered, where older
Beddings would hold a passionate sigh
But laudanum and soda
Lord Numb coda
Merited a forest of inherited spite
Fleeing grief for foreign maps
I still played vampire aristocrat
Unloading my gun in hot, promiscuous laps
Then shooting swans in a gondola
I tripped my foot on a fallen star
And there’s nothing like a mouthful of Venetian tar
To let you know just who you fucking are
The patron saint of heartache
Can't see world is falling, the world is falling down
Ever after, can they hear my laughter?
The patron saint of heartache
Never craft a better bed of disaster…
The patron saint of heartache
They call me bad
Mad Caliban with manners
Dangerous to know
A passing fad
Taught in all debauch
In excess and in canto
They call me bad
Mad Caliban with manners
Dangerous to know
A passing fad
Whereupon I tell them
To go fuck their mothers
As so…
On my grave
Çeviri
Leş, benim ismimdir
Ağza laneti seçen onlar için
Trajik bir serenat
Benim uzun adımımda hainle
Utancın gotik salonları
Heykellerin soğuk bir şekilde, daha kötü nerede tuttuğu değil
Cinayetlerden ben, geri alırım
Bir karanlık zamanda beni terketti"
Cenneti öpmek, harcadı
O, dudakları onun heyecanlı boşaltmasından uzak siler
Pişman olmayı dilemek
Özgür mahveden hayvan için
Ufak ellerde güzellik, ağlar
Fetihin derin metodik vidalaması
Defalarca yarala
Onun ayaklarında dünya yarasının olduğu gibi
Ağıt cehennemi
Yazıldığı gibi, onu lanetle
O da, öyle sıkılmaya izin verir
Onların boğazlarından devirmede
Geçmiş en sonunda, geldi
Mola olmadan vahşi bir parça
Dondurucu havayı istila et
Bu kış soğut, onun değirmeni için tahıl
Eğer sevincin gözyaşları blear, başka bir yere yapacak olsa
Ve kilise zilleri, kötü kaderin çatlaklarında boğar
Bizim yukarımızda fırtınalar, keser
Yıldırım koşularının, ikiye ayrılmış dilleri beğendiği gibi
İkişer ikişer bekaretini bozmak
Tıslamak, huzursuz kimse
Fırtınaların olduğu o, elektrik boşaltmasında kayaklardır
Küçümsemede işemek
Zayıf resimlerinde
Bütün kararı öldürmek
Büyük hayvan, kaynatır, onun hafifmeşrep kadınları
Onların vitriyolunu tükür
Barışın korkutulan yüzünde
Yazıldığı gibilane, onu tle
O da, öyle sıkılmaya izin verir
Onların boğazlarından devirmede
Bizim geçmişimiz en sonunda, geldi
Bir hellbound kalbi, gül ve diken
Kana acele etmeyi kilitledi
Ay, soyunur, sürüleri sertleştirmek
Dökerken lejyonlardan
Bu nehirler, bastırır, onun nefesi, süsler
Senatolar ve düşman oturacak yerleri
Onun gücü, nankörlük olarak alırken
Zayıf kıvranması
"pelin, benim ismimdir
Dünyaya düşen zehirlenen yıldız
Ve utançtan uzak kabarttı
Kendinden-yeniden doğuşun çukurlarında
Şimdi o mağaralar, bir farret olur
Bakan sonsuz kışla
Suların, kırmızı şaraba döndüğü gibi
Ve vatikanlı satenler `i yakar"